[This FUN RHYME was written by me during the time of the subsequent LOCKDOWN brought by the PANDEMIC. There was PARANOIA among all of us. With those LOCKDOWN restrictions, I did not have the chance to get hold of my personal computer which is located in my Law Office; while my laptop was borrowed by my law partner who has gone on indefinite leave (as he got elected as COUNCILOR in a town in CAGAYAN) prior to the LOCKDOWN. Thus, this belated PUBLICATION.]
“INAY KO PO” , yaan ang karaniwang ating BINIBIGKAS…
Lalo na ang mga mumunting anak kung sa sakuna’y UMIIGKAS;
Mga NANAY din ang nagtuturo nang pagsaing ng BIGAS- –
Pati nga ang pagpapaandar ng mga sinaunang kalang de GAS!
GASGAS na nga halos ang ating mga TENGA…
Sa mga payo at pangaral, kapag tayo’y nahahantong sa DISGRASYA;
Napakabait ni NANAY, nung tayo’y musmos halos nais kunin sa pagitan ng ipin ang TINGA- –
Ni ayaw tayong madapuan ng lamok, pati ng langaw; tunay po na sila’y KAKAIBA!
Malupit nga naman sila PAMINSAN-MINSAN…
Subalit ang aruga at pagmamahal, palagi pong NAANDYAN;
Noong tayo’y mga sanggol, tayo’y palagiang DINUDUYAN- –
Tunay na sila, sa mga tahanan ang syang tampok na LUNDUYAN!
Bagamat nabansagang ang mga AMA ang siya nating HALIGI…
Ang mga NANAY po naman natin ang siyang ating ILAW na PALAGI;
Buti pa nga ang MERALCO ay mayroon pong “BROWN OUT”- –
Ang mga INAY po’y walang break-time, ‘di nga pwedeng mag- “TIME-OUT”!
Kaya atin pong mahalin ang ating mga mapag-arugang INA…
Na kasama pa rin natin sa ngayon, o kahit tayo’y ulila NA;
Umusal tayo tuwina ng marubdob at maikling DASAL- –
Para sa ating mga NANAY na napakasarap pong MAGMAHAL!